DOBRY KLIMAT Środowiska akademickie solidarnie na rzecz ekowspólności 

Ogólnopolska Konferencja Naukowa 

DOBRY KLIMAT 

Środowiska akademickie solidarnie na rzecz ekowspólności 

i wernisaż wystawy malarstwa Piotra Józefowicza 

 Świat, który stworzyliśmy  

 
28 listopada (piątek) 2025 roku  

Biblioteka Uniwersytetu Gdańskiego 

Gdańsk, ul. Wita Stwosza 53 

Organizatorzy  

• Uniwersytet Gdański: Biblioteka UG i Wydział Nauk Społecznych (Instytut Pedagogiki, Zakład Pedagogiki Społecznej) oraz Centrum Zrównoważonego Rozwoju i Centrum Aktywności Studenckiej i Doktoranckiej  

• Gdańskie Towarzystwo Naukowe: Wydział I Nauk Społecznych i Humanistycznych 

O konferencji  

Katastrofa klimatyczna postępuje i świat, jaki znamy, kończy się nieuchronnie. Chcąc żyć (lepiej) w świecie, który nadchodzi, bezwzględnie musimy żyć inaczej, tworzyć DOBRY KLIMAT. Ze strony akademii słychać, że „nie mamy już czasu na marnotrawienie energii intelektualnej na poetyckie skojarzenia i niejasny żargon” (Bińczyk, 2024:167). Potrzeba działania jest PILNA, a solidarność środowisk akademickich w tym działaniu i jego przyśpieszeniu może odegrać kluczową rolę. Dzięki solidarnej postawie, z kampusów zamiast żargonu mogą wypłynąć źródła głębokiej transformacji. Niezbędna w tym re-konceptualizacja pojęć, organizujących nowe sposoby współzamieszkiwania planety, może mieć miejsce w formach artywizmu, przez sztukę szybciej i skuteczniej osiągającego praktykowaną postać zmiany. Na przykład, pojęcia takie, jak współżycie, w tradycyjnym rozumieniu powiązane z ludzkim wytwarzaniem dobra wspólnego i kondycji wspólności (co-vivendi), jeżeli zmieniają znaczenie, dotycząc nie tylko ludzi, lecz ekosystemów, stają się wyrazem ekowspólności, jako wielorako przebiegającego, międzygatunkowego i symbiotycznego podzielania przestrzeni (nieskończone, więcej-niż-ludzkie modi co-vivendi). Akademicy, intelektualiści i artyści w konsekwentnym i spójnym działaniu napełniający pojęcia nową, performatywną treścią, mogą okazać się dzisiaj pierwszoplanowymi aktantami zmiany. Konferencja organizowana jest, by to unaocznić, obficie czerpiąc z mocy relacji solidarnościowej. To solidarność bowiem, opierając się na logice wzajemności i podzielania, a nie dzielenia, kształtuje świat głęboko wspólny. Solidarnie zatem łączmy siły w działaniu na rzecz ekowspólności!  

Prelegenci i prelegentki  

• Dr hab. Maksymilian Chutorański, prof. US – pedagog. Interesuje się filozofią i krytycznymi teoriami edukacji, posthumanizmem, nowym materializmem, pedagogiką rzeczy. Autor książek: Nie(tylko)ludzkie wymiary edukacji. W stronę pedagogiki nieantropocentrycznej (Szczecin 2020); Pojęcie i konteksty wychowania w pracach Michela Foucault (Wrocław 2013); Rzeczy – Kultura –Edukacja (redaktor wraz z Anetą Makowską, Szczecin 2019); Subsumcje edukacji (redaktor wraz z Oskarem Szwabowskim i Jackiem Morozem, Gdańsk 2017); Pedagogika jako humanistyczno-społeczna nauka stosowana: konsekwencje metodologiczne (redaktor wraz z Dariusz Kubinowski, Kraków 201 

• Dr hab. Katarzyna Jasikowska, prof. UJ – socjolożka. Realizuje dydaktykę, działania aktywistyczne i popularyzatorskie oraz badania w zakresie społecznych konsekwencji ocieplania klimatu, takich jak: wzrastające intersekcjonalne nierówności społeczne, adaptacja i mitygacja uczelni wyższych w kontekście zmiany klimatu oraz zrównoważona gospodarka leśna. Ambasadorka Europejskiego Paktu Klimatycznego UE na Polskę (https://climate-pact.europa.eu/meet-community/climate-pact-ambassadors/katarzyna-jasikowska_en ), członkini Prezydium Rady Klimatycznej  UN Global Compact Network Poland. Dwukrotnie wybrana koordynatorką Rady Klimatycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego (2020 – 2024, 2024-2028), która m.in. doprowadziła do przyjęcia 24 kwietnia 2024 roku przez Senat Strategii klimatyczno-ekologicznej Uniwersytetu Jagiellońskiego do 2030 r. Dwukrotna stypendystka Fundacji Na Rzecz Nauki Polskiej. Współredaktorka monografii: Za pięć dwunasta koniec świata, 2023.  

• Dr Andrzej Marzec – filozof, krytyk filmowy, adiunkt na UAM w Poznaniu, wykładowca na ASP w Katowicach, prowadzi również zajęcia na SWPS oraz UAP w Poznaniu. Jego zainteresowania badawcze skupiają się wokół: spekulatywnego realizmu, ontologii zwróconej ku przedmiotom, humanistyki środowiskowej, mrocznej ekologii oraz współczesnego kina alternatywnego. Autor książek: „Widmontologia. Teoria filozoficzna i praktyka artystyczna ponowoczesności” (2015) oraz „Antropocień – filozofia i estetyka po końcu świata” (2021), a także współredaktor książki „Derrida and Film Studies” (2025). 

• Dr hab. Justyna Pilarska, prof. UWr – badaczka przestrzeni, realizująca projekty naukowe w Japonii i Bośni. Absolwentka studiów miejskich na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplomowana edukatorka architektury, pedagożka międzykulturowa i pedagożka miasta. Autorka monografii Sarajewo jako locus educandi. Studium przypadku (2021), znawczyni kultury japońskiej, współautorka (z Marią Mendel) książki Pedagogiczna kultura przestrzenna między Wschodem i Zachodem. Szkice do nie(tylko)ludzkich wymiarów edukacji w antropocenie (2025). 

• Staśka Retmaniak, doktorantka UG – pedagożka i animatorka społeczna – refleksyjna praktyczka, poszukująca sensów wspólnotowości w codziennych praktykach. Działa wierząc, że animacja społeczna to nie tylko metoda pracy, ale sposób bycia częścią wspólnoty, oparty na uważności we współtworzeniu relacji. Fascynuje ją przestrzeń – zarówno materialna, jak i społeczna – oraz procesy i relacje, które w niej powstają i ją współtworzą. 

• Dr Patryk Szaj, Uniwersytet KEN w Krakowie – literaturoznawca, redaktor, okazjonalnie tłumacz. Autor m.in. książki eseistycznej Pamiętnik z końca świata (jaki znamy), 2022. Współtłumacz książek Antropocen czy kapitałocen? Natura, historia i kryzys kapitalizmu pod red. Jasona W. Moore’a (2021, wyd. 2 2025), Zoografie. Kwestia zwierzęca od Heideggera do Derridy Matthew Calarco (2022). Zredagował monograficzne numery czasopism „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica” („Języki antropocenu”, 2023, t. 11) oraz „Zoophilologica: Polish Journal of Animal Studies” („Zwierzęta w teorii i praktyce politycznej”, 2025, nr 1, z D. Gzyrą). Pracuje nad monografią poświęconą polskiej poezji samoświadomego antropocenu. 

Program  

10.00 – 10.30 – Otwarcie konferencji. 

Wprowadzenie Marii Mendel: Od meditatio mortis do meditatio vitae.  

10.30 – 12.30 – Sesja 1  

Kasia Jasikowska: Dzieci i ryby mają głos: „Wszyscy jesteśmy Ostatnim Pokoleniem” i „Mamy przejebane!”  

Maksymilian Chutorański: Edukacyjna odpowiedź na Antropocen 

Staśka Retmaniak: Animacyjna odpowiedź na Antropocen, czyli jak ożywiać do działania 

DYSKUSJA 

12.30 – 14.00 – Obiad 

14.00 –16.00 – Sesja 2  

Patryk Szaj: Antropocen i immanencja 

Andrzej Marzec: Światotwórstwo – czy estetyka jest w stanie ocalić świat?  

Justyna Pilarska: Poetyka miejsca i ekowspólności: japońskie lekcje współzamieszkiwania świata 

DYSKUSJA  

16.00 – 16.30 – Podsumowanie konferencji 

16.30 – Wernisaż wystawy Świat, który stworzyliśmy – malarstwo Piotra Józefowicza (w galerii Biblioteki UG).  

• Prof. dr hab. Piotr Józefowicz – malarz, pedagog. Pracuje w gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jak napisał o sobie: W 1985 roku rozpocząłem proces tworzenia „niekończącego się” cyklu obrazów pod tytułem „THE SHOW MUST GO ON”. Będący zapisem zmieniającego się czasu, różnorodności otaczających nas sytuacji cykl kontynuowany jest do dzisiaj, a jednolita wysokość obrazów pozwala na tworzenie coraz to nowych znaczeń, skojarzeń i kontekstów. Rozrastający się cykl zmienia się poprzez tworzenie nowych części, ale także przemalowywanie starych. Przekraczając swymi rozmiarami granice „postrzegalności”, projekt stał się rodzajem malarskiej instalacji. Nie można go ogarnąć jednym spojrzeniem, trzeba go oglądać krok po kroku, kadr za kadrem. Na całość składa się obecnie ponad 150 części będących zapisem zmienności zdarzeń i zawierających element nieprzewidywalnej kontynuacji. Malarstwo przedstawiane na wystawie w Bibliotece UG należy do tego cyklu. 

WSTĘP WOLNY 

Zapraszamy!